شاعر محلی سرای استان درگذشت

به گزارش ندای استان، فرج الله کمالی شاعر محلی سرای شهرستان دشتستان که مدت زیادی در بستر بیماری بوده است، در روزهای اخیر و در پی وخامت حالش در بیمارستان بستری شده و سرانجام ظهر امروز جان به جان آفرین تقدیم کرد.

کمالی متولد دوم تیرماه سال ۱۳۲۸ خورشیدی در شهر برازجان بوده و از شاعران صاحب‌نام محلی سرای دشتستان است و از پیشگامان شعر محلی استان بوشهر به شمار می رود.

این شاعر با تلاش در راستای حفظ گویش بومی، سعی در معرفی واژگان محلی و فرهنگ خطه جنوب داشت.

از این شاعر مجموعه شعرهای «دشتسونی» و «لیک ناله بیچارگان» بر جای مانده‌ است.

شعری محلی از شادروان فرج الله کمالی

جِرونِ ظهرِ توسون بی ،برازگون خالی از جون بی
گِمونُم کارِ شیطون بی ،تو خُو دیدُم که بارون بی

مُو شی بارون وُ دُو بیدُم ،نِ یادُم بی که خُو بیدُم
نه فکرِ نون شُو بیدُم ،نفهمیدُم چه سامون بی

زمین کالَل پُرِ اُو بی ،یِهَل گندم یِهَل جُو بی
نِبی چی کانِه پاکْ نو بی ،هَمِی دنیا گُلِسّون بی

دِرومَه پِی خِوَر اَفتو ،بشوره سِرْشِ تو بَهلو
چنون زُر میخِه تو زُرنو ،که انّا اُینه گردون بی

زمین مَس بی هوا مَس بی ،بلاتَش مِی هوا مَس بی
گُوَر پِی گِرقلا مَس بی ،خروسم دُورِ دِیگون بی

حواسِ پازنِ نَرگل ،سه چیشی رفته ور ْ تیشتر
نِه شوکی بید و نِ شُوپَر ،اُما کُمتَر فراوون بی

تو صحرا و خِشَم رفتُم ،پریشونی نِواجُفتم
بغیر از زُلفِ دِلدارون ،که بی منّت پریشون بی

محبّت دِمْ درِش وا بی ،سی پاکْ خلقِ خدا جا بی
خونَش وَخمِ مدارا بی ،خلاصه عشقْ ارزون بی

صفا چالَش پُرِ تَش بی ،وفا دیدِی دلِ خَش بی
و ُ توریش عینِ بَرکَش بی ،حِساوی باوِ دندون بی

بساطِ کینه مُرْکُر بی ،وُ خارِش بارِ اُشتر بی
دوپوسه قُلفِلش پُر بیدُ راسی مردِ میدون بی