نامه ای از برازجان به خان طومان
نامه ای از برازجان به خان طومان

خبر استان:روز پاسدار است و بناست از افتخارات سپاه خمینی سخن بگویم.

خبر استان،از بوشهر با شما سخن می گویم، از سرزمین موج های همیشه خروشان، از سرزمین رئیس علی و نادر مهدوی، از سرزمین زائر خضر خان و احمدی جوان، از خاک میرزا مجاهد برازجانی و علیرضا ماهینی و داریوش شاهینی، سلام بر روح بلندتان ای شهیدان افتاده به خون خان طومان، درود بر قلب آکنده از ایمانتان ای اسیران دشت خان طومان.
 
کربلا تاریخ مجمل شیعه است، تاریخی پر از شجاعت و مظلومیت، غربت و غم، زیبائی و تنهائی، مملو از استقامت و صبر، سرشار از عزت و افتخار. به خاک افتادن و به خون غلتیدن شیعیان حسین(ع) آن هم در دشتی دور افتاده در شمال سرزمین شام، در روستای خان طومان، روستائی با جمعیتی معادل کوچکترین محله شهرما برازجان، شاید میخواهد بگوید کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض، کربلاست برای شیعه. این روزها روز پاسدار است، روز میلاد سید الشهدا و روز شادی و جشن و شور و شعف اما مگر می توان بهجت بود و شاد بود از شنیدن این واقعه؟ صادقانه بگویم،بله، می توان شاد بود.

هر کس فلسفه “کربلا” و معنای “پاسدار” را بداند، از شنیدن داستان خان طومان رنگ از رخساره نمی بازد، پاسدار عصاره شجاعت و صبر و ایثار و عشق به حسین علیه سلام است. پاسدار دلداده ی زینب است و چه باک دارد از اسارت دلداده ی زینب، بگذارید اینگونه بگویم، چه چیزی شیرین تر از اسارت و شهادت برای شیفتگان دختر علی(ع)، یقین دارم غمی که در چهره آن پاسدار که با دست بسته در مقابل چشمان حرامیان وهابی چرخانده می شد نه از ترس بلکه از غصه بود، غصه آن که ای کاش در روز اسارت فرزندان و دختران حسین بن علی، ما بودیم و میان چشمان نامحرمان و گیسوان پریشان و بی محجر زینب فاصله می انداختیم.

روز پاسدار است و بناست از افتخارات سپاه خمینی سخن بگویم، کدام افتخار بالاتر از آنکه جوانان جان بر کف این سرزمین در لباس سبز پاسداری خانه و کاشانه را رها ساخته و برای دفاع از عزت و شرف ایران و دنیای تشیع سینه را آماج گلوله های سربی گرگ های وهابی کنند؟

چه افتخاری بالا تر از آنکه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، امروز خار چشم دشمنان اسلام شده است و جوانانش سر می دهند تا این ملت در تاریخ سربلند بماند. چه شکوهی بالاتر از آنکه به واسطه ی استقامت عاشقان خمینی، ایران اسلامی که در کانون منطقه آتش و خون قرار دارد اینگونه استوار و برقرار و امن باقی مانده است؟ در روزهائی که آمریکای جنایتکار دنیا را ملک طلق خود می داند کدام قدرتی جز پاسداران انقلاب اسلامی جرات رویاروی و به اسارت گرفتن کماندو های آمریکائی را دارد؟

ای کاش قدر این همه شجاعت و ایثار و بزرگی و شکوه و عزت را بدانیم، ای کاش سیاستمداران ما بفهمند مجد و بزرگی ایران اسلامی با خون و جهاد و پیکار جوانان این سرزمین به دست آمده نه با مذاکره! ای کاش بدانند عظمت و بزرگی این خاک، با قدم زدن پاسداران خمینی در میدان مین به دست آمده نه با قدم زدن با دشمنان این سرزمین. ای کاش بدانند این ملت تنها در مقابل خداوند حسین(ع) زانو می زنند نه در مقابل هر بی خدا و کد خدائی.

در آخر شهادت جمعی از پاسداران انقلاب اسلامی از خطه ی میرزا کوچک خان را به امت حزب الله تبریک وتهنیت می گویم و در روز میلاد سالار شهیدان، حسین ابن علی(ع) که به نام روز پاسدار نام گذاری شده، دست و بازوی پاسداران انقلاب اسلامی که پایمردانه و البته “مظلومانه” در مقابل همه تهمت ها و فشارها و سختی ها، برای اعتلای نام ایران و انقلاب اسلامی و دنیای تشیع مبارزه می کنند را می بوسم./سوک

یادداشت : الله کرم مشتاقی کارشناس ارشد علوم سیاسی شاغل در وزارت امورخارجه

Visited 1 times, 1 visit(s) today