ماجرای نامبارکی که باید قیچی شود
ماجرای نامبارکی که باید قیچی شود

خبر استان:نمایندگان استان بوشهر در این دور نیز چو ادوار پیشین از کسب ریاست کمیسیون های مجلس عاجز بوده اند. در این باب؛ ذکر چند نکته قابل تامل است.

خبر استان:در هفته جاری وکلای ملت، هیات رییسه کمیسیون های تخصصی مجلس برای سال نخست را برگزیدند تا مجلس دهم با نظم و آرایش متفاوت تری نسبت به دوره قبل به استقبال روزها و ماه های آتی برود.
نمایندگان استان بوشهر در این دور نیز چو ادوار پیشین از کسب ریاست کمیسیون های مجلس عاجز بوده اند. در این باب؛ ذکر چند نکته قابل تامل است:
۱ -سالها پایتخت نشینی سیدکمال الدین شهریاری توام با دو دوره نمایندگی در ادوار سوم و چهارم مجلس، دو دوره معاونت وزارت خانه های مسکن و شهرسازی و اقتصاد و امور دارایی و همنشینی و قرابت با محمدرضا باهنر در جامعه اسلامی مهندسان که خود را مرد لابی مجلس می داند، موجد این ظن و گمان گردید که این بار ریاست کمیسیون تخصصی عمران به یک بوشهری خواهد رسید؛ اما آنچه از این کمیسیون بیرون آمد نشان می داد تعداد آرا نماینده دشتی و تنگستان و متقاضی پست ریاست کمتر از انگشتان یک دست است و مبین گزاره ضعف مفرط نماینده های استان در لابی گری است.
بوشهری های بهارستان نشین ثایت کردند که همچنان با اتمسفر مجلس بیگانه اند و عاجز در نقش آفرینی.خواه شهریاری مجرب و پا به سن گذاشته باشی یا جوان و دور اولی.
۲ -شیخ خدری و بانو الماسی نمایندگان مرکز و جنوب استان هر دو برای پست دبیری کمیسیون انرژی مجلس به رقابت با هم پرداختند که ما حصل آن انتخاب شیخ به عنوان دبیر دوم کمیسیون بود و بازماندن الماسی از هیات رییسه. پس از این رقابت برخی از سایت های خبری مدعی ترفند غیراخلاقی نماینده بوشهر قبل از آغاز رسمی جلسه کمیسیون و در غیاب الماسی برای دستیابی به هیات رییسه شدند؛ ادعایی که البته خدری آن را از اساس تکذیب کرد.
اما آنچه را که در خصوص این ادعا و سپس تکذیب آن می توان نتیجه گرفت، این که باز هم بذر اختلاف در مجمع نمایندگان استان همچون دو دور قبل در کمیسیون انرژی کاشته شد. توضیحا آنکه در مجلس هشتم میگلی نماینده بوشهر به جلالیان نماینده جنوب استان برای ریاست کمیسیون انرژی رای نداد و این عدم همراهی از سوی طرف مقابل هم در زمان کاندیداتوری میگلی نژاد جهت نایب رییسی تکرار شد تا اختلاف بین آن دو در همان روزهای ابتدایی مجلس کلید بخورد.
در مجلس نهم نیز احمدی، جمیری و موسوی سه نماینده پایداری چی عضو کمیسیون انرژی نتوانستند به همدلی رسیده تا سهمی پررنگ در تصمیمات کمیسیون انرژی داشته باشند.
در این دور نیز شیخ خدری و بانو الماسی که به جریان اعتدالگرا منتسب هستند، نتوانسته اند به فصل مشترکی برسند و در همین ماه اول کاری مجلس، کارشان به جدل رسانه ای کشیده شده است؛ اتفاقی که افسوس و حسرت افکار عمومی استان را برمی انگیزد.
۳ -در پاسخ به کسانی که معتقدند تعداد کم نمایندگان استان در مجلس، قدرت لابی گری را از آنها گرفته است، باید گفت هر چند این موضوع بی تاثیر در لابی گری نیست اما مگر محمد آشوری نماینده بندرعباس به هیات رییسه مجلس راه یافته یا غلامرضا تاجگردون نماینده گچساران و رییس کمیسیون برنامه و بودجه پارلمان چند همکار هم استانی دارند که به این مناصب رسیده اند؟
مزید یادآوری اینکه تعداد مجمع نمایندگان استان هرمزگان ۵ نفر است و استان کهگلویه و بویر احمد ۳ نماینده که یک نفر از بوشهر هم کمتر می باشد. مگر این دو استان همسایه چه مزیت طبیعی یا سیاسی برتر از بوشهر دارند که وکلایشان تاثیرگذارند و نمایندگان ما این چنین!!
۴– می توان گفت آنچه که عامل اصلی ضعف لابی گری نمایندگان استان در مجلس است نه در بیرون استان بلکه دقیقا در جمع چهار نفره آنهاست. جمعی که متاثر از فضای اختلاف انگیز و ناهمدل درون استان، تصمیم گیری و تصمیم سازی می کند.
هر چند اختلاف سلیقه امری طبیعی و لازمه هر کاری است؛ اما ادعای الماسی و رد آن توسط خدری، در هر صورت خبطی ست که نشان می دهد کار از اختلاف سلیقه گذشته و بیم آن می رود که به سهم خواهی فردی سقوط کرده باشد.
دست آخر اینکه نمایندگان استان باید رقابت درون کمیسیونی را به دست فراموشی بسپارند؛ آنچنانی که خود انتظار دارند که رقبا و هواداران آنها رقابت هفت اسفند را از خاطر برده و یاری گرشان در ۴۷ماه باقی مانده از عمر مجلس دهم باشند.

 

احسان ابراهیمی- خلیج فارس