خبر استان:پایگاه خبری الوفد گزارشی درباره قاریان مصری که به ابوالقراء ملقب شدند، منتشر کرد و نوشت: این دو استاد هیچوقت تکبر نداشته و برای اثبات برتری خود با هیچ یک از قاریان رقابت نمی‌کردند.
به گزارش خبر استان به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی «الوفد»، استاد عبدالفتاح شعشاعی بیش از نیم قرن همنشین قرآن بود و در این مدت صدای زیبا و قرائت دلنشین خود را حفظ و ثابت کرد که قاری مصر ترکیب خاص خود را دارد و هیچ یک از قاریان جهان اسلام از لحاظ لحن، ادا و توانایی چشاندن معانی کتاب خدا نمی‌تواند با وی رقابت کند.
خداوند متعال، صدای بی‌نظیری به این قاری پرآوازه مصری هدیه داده بود که از طریق آن توانست معانی تشویقی و ارعابی قرآن را به تصویر بکشد تا جایی که به وی لقب «تصویرگر معانی قرآن» نیز داده بودند.
استاد «عبدالفتاح شعشاعی» در ۲۱ مارس سال ۱۸۹۰ میلادی در روستای «شعشاع» از توابع استان «منوفیه» مصر به دنیا آمد و قبل از این که به سن ۱۲ سالگی برسد، تحت تعلیم و تربیت پدرش «محمود ابراهیم شعشاعی»، حافظ کل قرآن شد.
عبدالفتاح شعشاعی در سن نوجوانی به منظور فراگیری علم تجوید و قرائت قرآن راهی شهر «طنطا» مصر شد و در مسجد «احمدی»(بزرگترین مسجد طنطا) به فراگیری علوم قرآن مشغول شد.
اساتید عبدالفتاح با شنیدن صدای زیبایش، او را برای رفتن به قاهره و فراگیری علوم قرآن و قرائات دهگانه از مسجد جامع الازهر تشویق کردند.
شعشاعی به کشورهای متعددی از جمله عراق، اردن، فلسطین، پاکستان، لیبی، سوریه، اندونزی، انگلستان و آمریکا سفر کرد. وی در فلسطین به مدت ۶ ماه ماند و در سال ۱۹۴۰ میلادی در رادیو «الشرق الادنی» قرآن را تلاوت می‌کرد و قاریان بزرگی همچون استاد «عبدالعظیم زاهر» و استاد «کامل البهتیمی» با او حضور داشتند.
وی همچنین در سال ۱۹۵۵ میلادی به عراق سفر کرد و چندین ماه در بغداد ماند و قرآن را در مسجد «احمدیه»(از مساجد تاریخی و قدیمی بغداد) قرائت می‌کرد، وی همچنین تا پایان عمرش سوره کهف را در هر جمعه در مسجد «حضرت زینب(س)» قاهره تلاوت می‌کرد.
شعشاعی در سال ۱۹۶۱ میلادی به طور رسمی وارد رادیوی مصر شد تا این بار امواج رادیویی صوت زیبای وی را به گوش تمام جهانیان برساند و با تلاوت بسیار زیبا و ملکوتی خود دل‌های قرآن‌دوستان و عاشقان کلام وحی را جلا بخشد.
استاد محمد رفعت
اما لقب «ابوالقراء» را هیچکدام از قاریان جز «محمد رفعت» و «عبدالفتاح الشعشاعی» کسب نکردند، زیرا این دو استاد هیچوقت بر دیگران تکبر نکرده و برای اثبات برتری خود با هیچ یک از قاریان رقابت نمی‌کردند.
یکی از آرزوهای شعشاعی قرائت قرآن در حرمین شریفین مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص) بود. وی در سال ۱۹۴۸ میلادی به حج رفت و در همان سال عربستان میکروفن‌هایی را در حرم‌های مکه و مدینه نصب کرد و استاد شعشاعی در روز جمعه توانست قرآن را برای جمعیت بسیار زیاد زائران تلاوت کند و صوت دلنشینش در مسجدالحرام طنین‌انداز شد.
سرانجام این قاری بزرگ جهان اسلام در ۱۱ نوامبر سال ۱۹۶۲ میلادی پس از آن که عمری را در راه خدمت به قرآن گذراند و با تلاوت‌های زیبایش دل‌های مشتاقان به کلام وحی را جلا بخشید، جان به جان آفرین تسلیم کرد. روحش شاد و یادش گرامی باد.
منبع:ایکنا
