درگیر میشوم با این پرسش که: ماسه یا شن؟ مجسمه های شنی یا حجم های ماسه ای؟
قدم هایم را در ازدحام چادرهای مسافرین نوروزی آهسته و آرام بر می دارم. چشم هایم را به ساحلی دوخته ام که همیشه بیشتر از دریا، حتی چَوَر اولش، دوستش داشته ام؛ چه آن زمان که کودکانه با حس آزادی فراوان خانه ای یا برجی یا به اقتضای زمانه ی مان سنگری می ساختیم و با اولین موج بلند هیچ اثری از آن نبود و چه آن زمان که بزرگتر شدیم و آرزو داشتیم عصرها جزر باشد تا جایی پیدا کنیم برای دو ساعت دویدن دنبال توپ.
کم کم از خاطرات گذشته بیرون می آیم و اطرافم را کنجکاوانه تر می‌نگرم. بنری با تیتر “جشنواره ی مجسمه های شنی” نظرم را به خودش جلب می کند . آدرس را که می نگرم همین اطراف گناوه (روستای مال قائد) است. ساحل گناوه و شن؟ هر چه به ذهنم فشار می آورم به نتیجه نمی رسم. خاطراتم را هم که دوباره به مرور می کنم جز ساحل ماسه ای چیز جدیدی به یاد نمی آورم. حتی به یاد می آورم که تا همین چند سال پیش از این ماسه برای ساخت ملات و بتن در ساختمان سازی استفاده می شد و همیشه آن را به ماسه بادی یا ماسه دریایی می خوانده اند. حتی در جزیره کیش نیز نام حجم های ماسه ای بر این جشنواره گذاشته اند اما ما … .
درگیر میشوم با این پرسش که: ماسه یا شن؟ مجسمه های شنی یا حجم های ماسه ای؟
داشته های علمی و تجربی ام را به کمک می گیرم. در هیچکدام به شن نمی رسم. به تعریف شن و ماسه در مجموعه مقررات ملی مراجعه می کنم. در مبحث نهم مقررات ملی اینچنین نگاشته شده است:
۹-۳-۳ سنگدانه ها و مصالح سنگی: سنگدانه های بزرگتر از ۷۵/۴ میلیمتر را سنگدانه درشت یا شن و سنگدانه های ریزتر از ۷۵/۴ میلیمتر را سنگدانه ریز یا ماسه می نامند .
از قدیمیترها هم که می پرسم همه جنس سنگدانه ی ساحل را ماسه یا ماسه بادی می نامند. دوباره به تعریف ماسه بادی مراجعه می کنم: «ماسه بادی ماسه ای است که از ماسه معمولی ریزتر است و باعث ایجاده حفره جهت تنفس بهتر گیاهان در خاک می شود.»
به اینترنت مراجعه می کنم شاید فرقی باشد در تعریف علمی شن و ماسه و تعریف تخصصی اش در حوزه ی حجم و مجسمه. از موتورهای جستجو کمک می گیرم.
حجم های شنی را جستجو می کنم و به عکسی شبیه عکس های زیر می رسم
اینبار حجم های ماسه ای را جستجو می کنم و به این تصویر می رسم
مطمئن تر میشوم که ساحل مان ماسه ای ست. اما چگونه در این چند ساله این نوع جشنواره ها را حجم ها یا مجسمه های شنی خوانده ایم؟
گرچه ساخت این حجم ها در خاطرات کودکی همه ی ما به شکلی ساده تر وجود دارد اما این جشنواره ها تا چند سال پیش در منطقه ما مرسوم نبود. شاید فقط تقلید کامل این جشنواره ها از فرهنگ مبداء و بدون همسان سازی با فرهنگ مقصد باعث این گونه اشتباهات گردد. هنوز هم دیر نشده است؛ کاش زین پس این مراسمات را حجم های ماسه ای بنامیم.
مسعود احمدزاده از گناوه
