خبر استان:در آئینی با حضور شماری از شاعران، ادبیان و علاقه مندان به شعر و ادب فارسی یازدهمین سالکوچ منوچهر آتشی شاعر بوشهری عصر پنجشنبه در کنار آرامگاه آن شاعر فقید برگزار شد.
به گزارش خبر استان، شاعر،نویسنده و فیلسوف ایرانی دراین آئین گفت: منوچهر آتشی خود را متعلق به کل کشور می دانست و جدا سازی وی بعنوان شاعر جنوب کشور برایش معنی نداشت.
سید ضیا موحد افزود: زبان شعر آتشی حماسی بود و پیشنهاد می شود بخشی از شعرهای این شاعر و مترجم به صورت فارسی و انگلیسی چاپ و در آرامگاه وی به نمایش گذاشته شود تا سایر مردم کشور و دیگر کشورها با نام این شاعر آشنا شوند.
وی اظهار کرد: آتشی در آثار خود پیرو سبک خاصی در شعر نبود و همواره فراز و فرود در شعرهای وی دیده می شود.
موحد گفت: از دیدگاه من آتشی به ویرایش شعرهیچ اعتقادی نداشت و این امر تاثیر بسزایی در ظرافت کارهای او داشته است.
منوچهر آتشی در دوم مهرماه ۱۳۱۰، در دهرود بوشکان از توابع شهرستان دشتستان استان بوشهر چشم به جهان گشود و در ۲۹ آبان سال ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینا تهران درگذشت.
به درخواست دوستداران این شاعرو با رضایت بستگانش پیکر وی در شهر بوشهر در محله امامزاده عبدالمهیمن (ع) و در جوار مقبره خالو حسین دشتی به خاک سپرده شد.
وی چند روز قبل از مرگش در مراسم چهره های ماندگار به عنوان چهره ماندگار ادبیات فارسی معرفی شد.
‘آهنگ دیگر’، ‘آواز خاک’، ‘دیدار در فلق، ترجمه داستان ‘فونتامارا ‘اثر ایگناتسیو سیلونه به زبان فارسی،’وصف گل سوری’، ‘گندم و گیلاس’، ‘زیباتر از شکل قدیم جهان’، ‘چه تلخ است این سیب’، ‘حادثه در بامداد’، ترجمه آثاری چون دلاله ( تورنتون وایلدر ) و لنین ( مایاکوفسکی ) از جمله آثار منوچهر آتشی است.