خبر استان:در شرایطی که دو هفته از آغاز فصل صید میگو می گذرد، به رسم همیشگی، بسیاری از ساحل نشینان توان خرید و ذخیره سازی این آبزی را با قیمت های کنونی ندارد و در حسرت میگو خواهند ماند.
به گزارش خبر استان،این روزها قیمت میگو در استان بوشهر بسته به سایز آن از ۱۵ هزارتومان شروع و تا ۲۷ هزارتومان در هر کیلو اوج می گیرد که با افزودن هزینه پاک کردن آن در محل، قیمت به ۳۰ هزارتومان هم چشمک می زند.
در این بین، قدیمی های صیادی با اشاره به اینکه هرساله حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد صید میگوی دریایی کاهش می یابد، معتقدند افزایش قیمت آن و عدم ثبات بازار محتمل است.
ضمن اینکه عرضه بنزین به شناورها با نرخ فوب خلیج فارس و نرخ آزاد هم ظاهرا برای بسیاری از قایق ها با قیمت های فعلی میگو همخوانی ندارد و اغلب آنها پس از یک یا دو مرحله صید میگو، در اسکله ها توقف کرده اند که می تواند در قیمت ها اثر داشته باشد.
حاج عبدالرسول غریبی فعال صیادی بوشهر این موضوع را تایید می کند و به گفته وی شامل ۸۰ درصد قایق ها می شود.
سهمه بندی میگو جواب نداده است
وی همچنین قیمت گذاری میگو را تابع عرضه و تقاضا می داند و می گوید: چه در اوایل دهه ۸۰ و چه دو سال پیش که مسئولان دولتی برای میگو قیمت گذاری رسمی یا سهمیه خاصی جهت مردم از صید شناورها اعلام کردند، هیچکدام نتوانست رضایت عمومی را در پی داشته باشد و تنها زمینه امتیاز ویژه ای برای برخی شد.
ادامه داد: در شرایطی که میزان صید هر شناور و طول زمان آن مشخص نیست و ابزار قانونی و نیروی انسانی لازم برای قیمتگذاری و تعیین سهمیه میگو در اختیار نمی باشد، ورود دولت به قیمت گذاری میگو به شکست منجر می شود و فقط نتیجه اش کانالیزه کردن امتیاز ویژه برای عده ای خاص است و سر مردم هم بی کلاه می ماند. از این رو برای محصولی نظیر میگو، شیوه عرضه و تقاضا منطقی ترین راه است.
به گفته این پیشکسوت صیادی، امسال کمبود نقدینگی در اختیار مردم نیز به متعادل نگه داشتن قیمت میگو کمک کرده تا به عقیده وی، امروز بازار میگو از قیمت های بسیار بالاتر برخی شناورها در امان بماند.
راهکارهایی برای تعدیل قیمت میگو در بوشهر
در همین حال یک کارشناس حوزه شیلات معتقد است: هرچند قیمت گذاری و سهمیه بندی دولت برای میگو جواب نمی دهد چون ابزارهای آن در اختیار نیست، ولی شیوه هایی برای متعادل تر کردن قیمت این آیزی وحود دارد که باید با هماهنگی و نظارت استانداری دنبال شود.
وی می گوید: ممنوعیت خرید شرکت های عمل آور در ۱۰ روز ابتدای صید میگو از روی اسکله ها، نظارت بیشتر اتاق اصناف بر بازارهای رسمی عرضه این محصولات، ایجاد مشوق های قانونی برای صیاداتی که حاضرند میگو را در مراکز تحت نظارت شیلات با قیمت پایین تر از بازار عرضه کنند و ترغیب مردم به خرید میگوی پرورشی که در فصل پاییز وارد بازار می شود و بوشهر از نظر تولید آن رکوردار کشور است، راهکارهایی برای تعدیل قیمت میگو است.
وی به «خلیج فارس» گفت: اما نه استانداری، اداره صنعت و تجارت و نه دستگاههای دولتی دیگر خود را وارد این کارزار کردند و نه تشکل های خصوصی نظیر اتاق اصناف یا اتحادیه های صید خود را به دردسر انداختند که این موضوع ضعف مدیریت استان برای نظارت و هماهنگی بین این بخش ها را می رساند.
به گفته وی، هرچند پیگیر این راهکارها انرژی زیادی می برد، اما خروجی آن رساندن میگو به سفره خانوار بیشتری در بوشهر است و رضایتمندی بالاتر از مسئولانی که برای پیگیری همین موارد حقوق دریافت می کنند.
شیلات: میگو کالای لوکس است
در این خصوص به سراغ مدیرکل شیلات استان هم رفتیم که عباسعلی زنده بودی با اشاره به تجربه ناموفق سهمیه بندی و قیمتگذاری میگو در سالیان گذشته، اظهار داشت: چون میگو کالایی ضروری نیست بلکه لوکس محسوب می شود، ورود دولتی به آن جواب نداده و بیشتر در مکانیسم عرضه و تقاضا قیمت تعیین می شود.
وی افزود: تنها ابزار دست شیلات این است که اگر میزان صید میگوی دریایی کفاف نیاز مردم را نداد، از طریق سیاست های مدیریتی، در قالب میگوی پرورشی نیاز بازار تامین شود.
زنده بودی با اشاره به اینکه بالاترین صید میگوی دریایی استان در سال ۱۵۰۰ تن است که این میزان برای میگوی پرورشی ۱۵ برابر در بهترین حالت می باشد، گفت: شاید ذائقه مردم بوشهر با نیگوی پرورشی همخوانی نداشته باشد، ولی این میگو با قیمت های مناسب به خارج کشور صادر می شود و بازار خود را پیدا کرده، اما اقدامات فرهنگی ما در استان برای این موضوع ضعیف بوده است.
فرار میگو از سفره بوشهری ها
لنج های صیادی پس از چند روز از صید برگشته اند، چهره آفتاب سوخته و خسته صیادان و چاشوها حکایت از سختی کار و گرمای فروان می دهد. میگوها در حال از لنج خالی می شوند که برای فاسد نشدن آن جنب و جوش زیاد در کنار اسکله مشاهده می شود و یزافانی که قیمت های شان را با صاحب شناور طی کرده و اقدامات برای انتقال میگو را آغاز می کنند.
در این بین، قیمت های میگو برای بسیاری از ساحل نشینان بالاست و قادر به خرید و ذخیره سازی مصرف یکساله شان نیستند. خانواده های کم درآمدی که سهم خود از تابستان را گرما و بوی میگو می دانند.
در این ماجرا، استانداری و سایر نهادهای مرتبط هم به پیشنهاد کارشناسان برای تعدیل قیمت ها توجه نمی کنند و خود را به دردسر نمی اندازند!
منبع:خلیج فارس
