خبر استان: مرغوبترین عبای ایران، این روزها بازار فروش خوبی ندارد؛ عبایی که روزگاری چشم شیخنشینهای کشورهای حوزه خلیجفارس را به خود خیره کرده بود، اما چند سالی است دیگر رونق سابق را ندارد. هرچند عبابافان کردوانی به دنبال حفظ قدمت ۳۵۰ ساله این صنعت در استان هستند.
به گزارش خبر استان، تنها کارگاههای ساخت عبا در ایران چهار کارگاهی است که در روستای کردوان شهرستان دشتی استان بوشهر واقع شده است. اختلافات و تنشهای پیش آمده در دو سال اخیر بین عربستان و ایران، صادرات این کالا به کشورهای حوزه خلیجفارس را دستخوش تغییراتی کرد و کاهش داد، به گونهای که هماکنون فروش آن را فقط و بیشتر میتوان در بازارهای دبی مشاهده کرد.
بازار فروش از دست رفت
دهیار روستای کردوان دراین باره به جامجم میگوید: هماکنون و باوجود چهار کارگاه مجهز عبابافی در روستای کردوان، فقط یکی از آنها فعال است و بیشتر عبابافان همچنان به شیوه سنتی کار میکنند، زیرا مهمترین دغدغه آنان اکنون بازار فروش عباست که رو به کسادی رفته و انگیزه آنان را برای ادامه کار پایین آورده است.
محمدرضا بدری با بیان این که کشورهای حوزه خلیج فارس در سالهای گذشته از مشتریان خوب عبا بودهاند، میافزاید: بعد از اختلافاتی که بین عربستان و کشورمان پیش آمد بازار فروش عبا در کشورهای حوزه خلیجفارس تا حدودی از دست رفت و هماکنون بیشتر عباها به کشور دبی صادر میشود.
وی این را هم میگوید، مدت کوتاهی است وضعیت فروش عبا در سایر کشورهای حوزه خلیجفارس کم و بیش شروع شده، اما هنوز به روال گذشته خود بازنگشته است.
بدری، نبود کارگاههای مجهز و بیمه نبودن برخی عبابافان را از دیگر مشکلات آنان عنوان میکند و میافزاید: میراث فرهنگی و گردشگری استان دو مورد از کارگاههای عبابافی روستای کردوان را عوض و بازسازی کرد، اما متاسفانه دو کارگاه دیگر همچنان از کمبود فضای کافی برای کار رنج میبرند.
به گفته وی، برخی عبابافان سالهاست به این حرفه مشغولند، اما همچنان از حق بیمه محروم هستند، درحالی که مسئولان میراث فرهنگی و گردشگری در پاسخ به درخواستهای فراوانی که در این زمینه ارائه شده، میگویند باید گروهی حذف و افراد جدید را جایگزین آنها کرد.
این میراث باید حفظ شود
دهیار کردوان که کنار تمام مشکلات عبابافی، دغدغه حفظ این میراث نیاکان خود را هم دارد، به آموزش عبابافی به افراد روستا در سالهای گذشته اشاره میکند و یادآور میشود: در سالهای گذشته، کارگاه آموزشی عبا بافی در روستا برگزار شد، ولی استقبال جوانان اندک بود؛ درحالی که باید برای استقبال آنان از این حرفه راهکارهایی اندیشیده شود تا این صنعت همچنان پابرجا بماند .
بدری یکی از اتفاقات خوب رخ داده در سالهای اخیر را تجهیز و توسعه چهار کارگاه عبابافی روستا عنوان میکند و میگوید: این کارگاهها سال گذشته به دستگاههای پیشرفته عبابافی مجهز شدند، اما متاسفانه فقط یکی از عبابافان از این کارگاهها استفاده میکند و بقیه تمایل چندانی به استفاده از این کارگاهها ندارند، زیرا همچنان کار به شیوه سنتی را راحتتر قلمداد میکنند.
کار خوب با کارگاههای خوب
یکی از عبابافان روستای کردوان که البته کار با دستگاههای مجهز کارگاه را یاد گرفته و پس از تجهیز کارگاه به دستگاههای پیشرفته، موفق به بافت عبایی ۱٫۵ متری شده است به جامجم میگوید: برای اولین بار در کشور توانستم عبایی ۱٫۵ متری ببافم، در حالی که عرض عباها به طور معمول ۸۰ یا ۸۵ سانتیمتر است. این اتفاق پس از تجهیز کارگاهم به دستگاههای پیشرفتهای که سال گذشته توسط میراث فرهنگی و گردشگری استان در نظر گرفته شده بود، صورت گرفت. البته هیچکدام از کارگاهها موفق به استفاده از این دستگاهها نشده و آن را کنار گذاشتهاند و همان شیوه سنتی کار را ادامه میدهند.
عبدالمجید زارعی با اشاره به اینکه کارگاهش سالانه حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ عبا تولید میکند، تصریح میکند: پشمهای مورد نیاز برای بافتن عبا از پشم شتران استان بوشهر که به دلیل بهره مندی از تغذیه و آب و هوای مساعد مرغوبیت بهتری نسبت به پشم شتران سایر استانها دارند، تهیه میشود.
به گفته وی، پشمچینی حدود دو ماه دیگر یعنی فروردین و اردیبهشت صورت میگیرد. پس از تهیه پشمها از شترداران، ریسندگان خار و خاشاک و ناخالصیهای پشم را جدا و پس از آن ریسندگی را آغاز میکنند .
این هنرمند عباباف با بیان این که بافت یک عبا با توجه به نوع عبایی که قرار است بافته شود حدود پنج تا هفت روز طول میکشد، یادآور میشود: سالانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ عبا در کارگاه ساخته میشود که این تعداد عبا نیاز به ۴۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم پشم شتر دارد.
به گفته زارعی، قیمت هر عبا از یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان تا دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان متغیر است.
وی با بیان اینکه کارگاهش نیاز به تعویض و بازسازی دارد، یادآور میشود: با این که حدود ۲۷ سال است به عبا بافی مشغولم و حدود ۱۶ سالی است در زمینه عبابافی با میراث فرهنگی و گردشگری همکاری دارم اما متاسفانه احداث کارگاه به دلایلی شامل من نشد.
رونمایی از یک پارچه تاریخی
عبدالمجید زارعی که روز گذشته از یک پارچه طرح قدیمی ساخت کارگاه خودش رونمایی کرد، دراین خصوص میگوید: هم اکنون در حال کار روی تولید پارچهای هستم که در زمانهای خیلی قدیم توسط پادشاهان مورد استفاده قرار میگرفته است.
وی با بیان اینکه روز گذشته و همزمان با ۲۲ بهمنماه، موفق به بافت یک متر از این پارچه و رونمایی از آن شدم، میافزاید: الیاف این درخت را باید قبل از ثمردهی و باز شدن غنچه از آن خارج کرد. استفاده از الیاف این درخت بسیار سخت است، چرا که الیاف آن ترد و شکنندهاند، لذا ریسندگان باید آن را ترکیبی به کار برند .
این عباباف با بیان این که این کار بعد از گذشت زمانهای زیادی که به عصر پادشاهان و پیامبران باز میگردد برای بار دیگر در دنیا در حال انجام است، یادآور میشود این طرح از سوی قرارگاه سازندگی خاتمالانبیا(ص) به همه استانها عرضه شد، اما تنها در استان بوشهر و کارگاه ما موفق شد آن را به مرحله اجرا در آورد، البته ژاپن هم در این زمینه وارد عمل شد، اما آنچه بیرون آمد با پلی استر مخلوط شده بود و ناخالصیهایی داشت.
آموزش جوانان برای حفظ صنعت عبابافی
معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر با بیان اینکه به منظور حفظ و ماندگاری صنعت عبابافی در استان آموزش آن به جوانان نیز در دستور کار قرار دارد به جامجم میگوید: سال گذشته دو کارگاه عبابافی در روستای کردوان شهرستان دشتی بازسازی شد. اعتباراتی نیز برای بازسازی دو کارگاه دیگر در این روستا در نظر گرفته شده است که پس از تخصیص اعتبار، بازسازی آنان نیز صورت خواهد گرفت.
ارغوان مهدیزاده میافزاید: همچنین به منظور جذب جوانان به این صنعت، هماکنون کارگاهی در روستای بحیری شهرستان دشتی تجهیز شده است که بزودی آموزش عبابافی در آن آغاز میشود. برای دوام این صنعت چنین کارگاههایی در سایر نقاط شهرستان نیز پیشبینی شده است.
وی با اشاره به اینکه سهم بیمهای که برای تولیدکنندگان صنایعدستی در نظر گرفته شده پاسخگوی تعداد زیاد آنان نیست، تصریح میکند: حدود ۱۲ هزار نفر در صنایعدستی استان مشغول فعالیت هستند که از این میان تنها ۸۰ نفر آنان بیمه هستند. پیگیریهای بسیار ما در خصوص حل مشکل بیمه صنعتگران با مسئولان ارشد کشور نیز به تصویب مصوبهای در مجلس منجر شد که آن هم هنوز اجرایی نشده، چرا که تامین اجتماعی پذیرای آن نیست.