ندای استان: شعر میگوید، درس میخواند، بازیگری و کارگردانی میکند، فرش هم میبافد و همه اینها دنیای تازه “الهام دریاپور” است که پس از نابینایی مطلق از سال ۸۸ و با شکستن پیله انزوا شکل گرفت، تا اینگونه بسراید ” گر ندارم چشم اما قابلم”.
به گزارش ندای استان،دختر ۲۴ ساله دیلمی که کم شدن هر روزه سوی چشمانش را نظاره میکرد، سال ۸۸ دیگر هرگز ندید، “سخت افسرده شده بودم و دنیا برایم پایان یافته بود طوریکه با کوچکترین سخنی از سوی اطرافیان گریه سر میدادم” اینها بخشی از سخنان الهام در گفت وگو با خبرنگار ایرنا است.
دریاپور گفت: سرزنشهای مادرانه از این رخوت نجاتم داد، زمانی که با فکر، هوش و قدرت تصمیمگیریام را برای آینده زندگی در نبود چشمانم به من یادآوری کرد.
انگار خدا ارادهای در دلم گذاشت که مرا به حرکت واداشت تا فعالیت اجتماعی را با نوعی زندگی جدید آغاز کنم، در آن انزوا و افسردگی به شعر و داستان روی آوردم و تشویق نخستین شعرم در انجمن ادبی دیلم و چاپ اولین داستانم در مطبوعات شوق و انگیزه حرکت را در من تقویت کرد.
در برشی ۱۱ ساله، اکنون الهام دریا پور ۳۵ ساله ۳ مقام اولی جشنواره تئاتر معلولان بوشهر و کشور در بخشهای کارگردانی و بازیگری، چاپ مجموعه شعر و فراگیری هنر بافندگی به مدد سرانگشتان را در کارنامه دارد و آرزوهایی بلند در پیش.
آغاز شاعری و هنرمندی
این شاعر روشندل بوشهری گفت: اولین شعرم را در حالی در سال ۸۹ سرودم که آشنایی چندانی با شعر و ادبیات نداشتم، اما انجمن ادبی استقبال خوبی از آن کرد، به خودباوری رسیدم و به سرودن ترغیب شدم.
دفتر شعر الهام دریاپور با عنوان ” شکوههای تنهایی” در سال ۹۶ از سوی انتشارات دریانورد به چاپ رسید تا نمادی الهام بخش برای اهمیت و لزوم خودباوری باشد.
بازی در تئاتر “من هم حق زندگی کردن دارم” در جشنواره تئاتر معلولان کشور در بابلسر او را حائز عنوان بازیگر برتر کرد و پس از آن بارها کسب عنوان برترین بازیگر و کارگردان را در جشنوارههای استانی تجربه کرد.
نویسندگی، بازیگری و کارگردانی دریاپور در نمایشهای گلزخم، حلوپلنگ او را برگزیده جشنوارههای چهاردهم و پانزدهم مهرآیین (جشنواره تئاتر معلولان) بوشهر کرد.
پل، الهام، چند قایق تا قدمگاه و شر و شیرین از دیگر آثار هنری دریاپور است که همه در زندگی تازه ۱۱ ساله او ساخته شدهاست.
محدودیت زاده فکر است
شاید جمله “معلولیت محدودیت نیست” کمی به نظر اغراق آمیز و کلیشهای بیاید اما نه برای کسی که با همه جان آن را تجربه کردهاست.
این روشندل دیلمی گفت: محدودیت را خود ما با تفکراتمان میسازیم، اگر به خودباوری و درک خود نرسیم، حتی اگر بهترین امکانات فراهم باشد و همه دنیا به ما کمک کنند اتقاف مثبتی رخ نمیدهد.
دریاپور بخوبی با آغاز کردن آشنا است، زیرا پس از نابینایی ادامه تحصیل داد، سه پایه مقطع راهنمایی را در یک سال و پس از آن پایههای متوسطه را گذراند و به دانشگاه راه یافت در حالی که مدیر مدرسه معتقد بود با توجه به سن و نابیناییاش نمیتواند در کنار دانشآموزان عادی یاد بگیرد و با آنها پیش برود.
دانشجوی نابینای سال اول تربیت مربی اکنون به اشتغال پس از تحصیل میاندیشد. دریاپور گفت: میخواهم پس از فارغالتحصیلی یک مهدکودک و پیش دبستانی راهاندازی کنم تا در کنار فعالیت ادبی و هنری خود همچون افراد عادی کسب درآمد کنم.
بافندگی بدون چشم
اما آغازهای الهام به اینجا ختم نمیشود. او سال ۹۵ بافندگی فرش و تابلو فرش را فراگرفت، هنری که چشم در همراهی با دست نقشی حیاتی در آن دارد. دریاپور اظهار کرد: در آغاز فعالیتم در این حرفه نیازمند همراهی دیگران بودم اما اکنون این مهارت را پیدا کردهام که به تنهایی ببافم و این هنر اصیل را به صورت حرفهای دنبال میکنم.
رئیس انجمن نابینایان بوشهر معتقد است: این هنر الهام دریاپور شگفت انگیز است طوریکه برای درک توانمندی معلولان باید آن را به چشم دید.
مسعود نوری صادقی بیان کرد: معلولان بوشهری توانمندیهای بسیاری دارند اما رسیدگی به اشتغال این گروه مغفول ماندهاست و دیدن مهارتهای این چنین اهمیت کارآفرینی ویژه معلولان را نشان میدهد.
دریاپور بیان کرد: دوست دارم روزی بتوانم با راهاندازی کارگاه آموزش و اشتغال بافندگی ویژه نابینایان، قدمی برای توانمندی و اشتغال آنها بردارم.
آرزویم دیدار با رهبر معظم انقلاب است
او که به سروده خود “همچو موج سرکش پر حاصل” است، میگوید: تواناییام از جایی آغاز شد که به خود گفتم: اگر نمیتوانم ببینم اما تواناییهایی دارم که برای سایرین حتی قابل درک نیست و خدا آنها را در من به ودیعه گذاشته است.
این هنرمند روشندل سخت معتقد است برای رشد باید به خدا متکی بود و باور داشت که اگر چیزی گرفت بهتر از آن را میدهد.
الهام در لحظه لحظه بیان دستاوردهایش از ایثارهای مادرانه یاد میکند، مادری که دامان او سکوی پرش و سخنانش الهام بخش دنیای تازه الهام بودهاست.
این شاعر بوشهری بیشتر از عشق میسراید و عاشقانههای او جای خود را در دل ادب دوستان دیلمی باز کردهاست، اما او در کنار همه برنامهها که برای آینده دارد، آرزویی عاشقانه در سر و دل دارد که مشتاق است به گوش مقصد برسد. این شاعر، نویسنده، کارگردان و بافنده بوشهری گفت: دوست دارم روزی با رهبر انقلاب دیدار کنم.